Het Genootschap van de Zalige Idesbald organiseert de jaarlijkse bedevaart naar de kleine kapel van Baaldjes Kruis. Helaas gooit het coronavirus ook dit jaar roet in het eten, maar toch zitten ze niet stil bij het Idesbaldgenootschap: zo geeft Ferdinand Vanfraechem het voorzittersstokje door aan Jean-Marie D’haenen.

Een dubbelgesprek.

Tij-dingen: Waarvoor staat het Genootschap en de bedevaart naar Baaldjes Kruis?
Jean-Marie D’haenen:
“Idesbald is de patroon van o.a. de vissers en vroeger trokken veel IJslandvaarders naar het kapelletje om een gunstige reis te wensen. Met schepen Jean-Pierre Castelein richtten we in 1995 het Genootschap van de Zalige Idesbaldus op. Het algemene doel is de instandhoudingen en de bevordering van de verering van de Zalige Idesbald en de Mariadevotie in de traditie van de monniken van de voormalige Duinenabdij.”
Ferdinand Vanfraechem: “Sinds 1994 staat het Genootschap in voor de organisatie van de bedevaart en de openluchtmis in de ruïnes van de voormalige abdijkerk. Beide activiteiten lokken 700 tot 800 mensen. Ten slotte participeren we aan andere religieuze activiteiten georganiseerd door de Pastorale Eenheid Ster der Zee, zoals de zeezegening in Oostduinkerke (eind juni) en de bedevaart naar het Willibrordusputje in Wulpen.”     

Het is niet meer te achterhalen hoeveel keer de bedevaart effectief heeft plaatsgevonden, maar dat blijft onze belangrijkste missie (Jean-Marie)

T-d: Jean-Marie, proficiat met het voorzitterschap, wat zijn de belangrijkste speerpunten in de eerstkomende jaren?
Jean-Marie:
“Ik ben lid sinds 1998 – twee jaar later was ik adjunct-deken. Ik ben de Raad van bestuur dankbaar dat ze mij het vertrouwen geven als deken-voorzitter voor de komende zes jaar. De grote doelen blijven ongewijzigd. Veel oudere Koksijdenaars herinneren zich de jaarlijkse tocht vanuit de Sint-Pieterskerk door de straten en duinen, tot aan de kapel. In de Sint-Pieterskerk startte de dienst met gebeden, want de O.L.V.-ter-Duinenkerk stond er nog niet. Het is niet meer te achterhalen hoeveel keer de bedevaart effectief heeft plaatsgevonden, maar dat blijft onze belangrijkste missie. De bouw van die kleine kapel (door de laatste vijf Duinheren in 1819) zorgde allicht voor de bedevaarttraditie op deze locatie. De devotie voor Idesbald ontstond na de opening van de loden kist van Idesbald, in het bijzijn van aartshertogin Isabella in 1625 in ten Bogaerde. Lokaal Bestuur Koksijde is bezig met de herinrichting van Ten Bogaerde en de figuur van Idesbald krijgt een prominente rol. Het spreekt voor zich dat het Genootschap hier een actieve rol zal spelen. Ook de site rond het kapelletje wordt binnenkort aangepakt, we bedanken hiervoor de gemeente om dit stukje erfgoed in ere te houden.”   

T-d: Hoe blikken jullie terug op de moeilijke coronaperiode?
Ferdinand:
“De afgelasting van de bedevaart en de openluchtmis waren een zware domper en betekenden een rem op onze werking. Ik had mijn laatste jaar als voorzitter zeker anders voorgesteld.”
Jean-Marie: “En ook dit jaar gaat de bedevaart niet door. Heel jammer! Voor de openluchtviering op de abdijsite is het nog bang afwachten.”

Het bestuur is een geoliede machine en ik wil de volledige groep bedanken (Jean-Marie)

T-d: Ferdinand, je geeft de fakkel door. Was het genoeg geweest of blijf je nog steeds actief?
Ferdinand:
“Na twaalf jaar is het een goed moment om het roer uit handen te geven aan een jonger iemand.  Nu ben ik adjunct-deken en ik hoop nog lang mijn steentje bij te dragen.”

T-d: Er zitten nog mensen in het bestuur. Wie willen jullie nog eens in de bloemetjes zetten?
Jean-Marie:
“Het bestuur bestaat uit vijftien leden, twaalf mannen en drie dames. Iedereen neemt een specifieke taak op: verspreiden van affiches, secretariaatswerk, beheer van onze financiën, onderhoud van contacten met technische diensten. We zijn een geoliede machine. Daarom vernoem ik niet één iemand, maar wil ik de volledige groep bedanken.”

T-d: Wat zijn de hoogtepunten uit de afgelopen 25 jaar?
Ferdinand:
“Voor mij was dat zonder twijfel de toekenning van het ereburgerschap aan abt Leo Van Schaverbeeck van de abdij van Bornem. Abt Leo is een minzaam man, een vriend van iedereen en sinds de stichting van het Genootschap gaat hij jaarlijks voor in de bedevaart en de openluchtmis. Een ander hoogtepunt was de misviering in de O.L.V.-ter-Duinenkerk in augustus 2018 die rechtstreeks op televisie werd uitgezonden. Iets om nooit te vergeten!”

T-d: Wat is er veranderd tijdens al die jaren inzake organisatie, mentaliteit en geloof?
Ferdinand:
“Gelukkig kunnen we altijd rekenen op de logistieke steun en de medewerking van de gemeente. Het valt niet te ontkennen dat de mentaliteit en het geloof de laatste jaren enorm veranderen. Toch stel ik vast dat er daar weinig van te merken is op onze bedevaart en tijdens de openluchtmis.”

T-d: Hebben jullie nog andere hobby’s of passies?
Jean-Marie:
“Sinds ik op pensioen ben, hou ik me graag bezig met fotografie. Ik kocht professioneel materiaal en volgde cursussen. Ik ben ook lid van de Koksijdse fotoclub Coxypics.”
Ferdinand: “Ik ben een fervent lezer en een groot operafan. Ik doe ook aan aquarelschilderen en ben al meer dan 60 jaar muzikant. En wat is er gezonder dan een flinke wandeling in de natuur?”

 

Het Genootschap is een vriendenteam dat gedreven en met wederzijds respect samenwerkt. (Ferdinand) 

T-d: Hebben jullie nog een leuke anekdote?
Jean-Marie
: “Het gebeurde zelden dat het echt slecht weer was tijdens één van onze twee grote events. In 2008 begon het dan toch te regen tijdens de eucharistieviering. Enkele bestuursleden zorgden meteen voor grote paraplu’s om boven de priesters en het altaar te houden. Daar was ook een roze exemplaar bij en dat zorgde voor de nodige hilariteit. Abt Leo vraagt altijd naar de weersverwachtingen en verwijst dan naar de roze paraplu. Sindsdien heeft het nooit meer geregend!”   

T-d: Wat wil je zeker nog delen met onze lezers?
Ferdinand
: “Het Genootschap is een vriendenteam dat gedreven en met wederzijds respect samenwerkt. Dat zorgt voor mooie resultaten. Aan de lezers wens ik hetzelfde. Deel je vriendschap en enthousiasme met elkaar. Dat helpt zeker om uit deze moeilijke periode te komen.”