De geschiedenis herhaalt zich: Scouts CASA Oostduinkerke komt altijd terug thuis in de Duinparklaan

Rode draad in het verhaal? Sjorren, carnaval en de kleuren geel en groen. 7 decennia later is de jeugdbeweging springlevend. Met 250 leden, een gloednieuw lokaal en een geschiedenis die leest als een avonturenboek.

Hoe het begon

Aan de Duinparklaan in Oostduinkerke bouwde Sofie Gonnissen, opvoedster bij Home Joi et Santé, een paar hutjes uit takken. Ze deed dat samen met de kinderen uit Waalse mijnwerkersgezinnen. Ze noemden de hutten 'casas'–Spaans voor huizen. Veel van die kinderen hadden een Spaans-Italiaanse achtergrond. En zo ontstond de naam van een jeugdbeweging die vandaag, 70 jaar later, nog altijd springlevend is.

Sofie Gonnissen: "Het nieuw scoutslokaal staat op de plek van een vroeger hotel dat werd gebouwd door de Franse katholieke vrouwengilde. Arbeiders kwamen daar op vakantie. Er waren 2 vleugels in het gebouw. De ene vleugel was voor de ouders en de andere vleugel was voorbehouden voor hun kinderen. Ik was één van de laatste hotelgangers die er tot rust kwam na mijn studies. Omdat er een personeelstekort was in de afdeling van de kinderen, kreeg ik de vraag om de kinderen te animeren. Zo ging de bal aan het rollen en ontstond de scouts."

Geel en groen

De eerste leden waren kinderen van seizoensarbeiders die in onze gemeente werden te werk gesteld. 30 kinderen werden verdeeld in patrouilles. En die hadden – net zoals nu – elk hun eigen vlag. De voertaal was Frans, een taal die Sofie zelf niet beheerste. De kinderen droegen toen nog blauwe uniformen. Maar wat wel hetzelfde was? De kleuren van de sjaaltjes: geel en groen.

Niet veel later volgde de instroom van plaatselijke kinderen. De families Hillewaere, Cornette, Masset en Carpels sloten zich aan en voor Sofie was het duidelijk: deze groep verdiende erkenning. "De eerste scouts waren een mengeling van die Italiaanse kinderen en kinderen van 't dorp. Ze spraken niet allemaal dezelfde taal, maar ze kwamen wel overeen."

Carnaval zit in het DNA

In 1965 werd CASA officieel een scoutsafdeling van het Vlaams Verbond van Katholieke Scout (VVKS). Niet veel later volgde de erkenning van de meisjes door het Vlaams Verbond van Katholieke Meisjesgidsen (VVKM) - later Vlaams Verbond van Katholieke Scouts en Meisjesgidsen (VVKSM) en sinds 2006 Scouts en Gidsen Vlaanderen.

Zo werd CASA de eerste officieel gemengde scoutsgroep van België. De scoutsgroep groeide en rondde al snel de kaap van 100 leden. Opvallend: al heel vroeg werd beslist om elk jaar mee te doen met de carnavalsstoet in Oostduinkerke.

Een traditie die nog altijd bestaat. Het thema 'AIibaba en de 40 rovers' leverde alvast de eerste van vele prijzen op.

Beachparty avant la lettre

"Om geld in te zamelen gingen we van deur tot deur om oud papier op te halen. Dat verkochten we aan papierhandelaars. We wasten ook auto's in onze carwash." Geld inzamelen: het blijft iets van alle tijden. "We deden allerlei klusjes in 't dorp. De stallen uitkuisen op een boerenerf of bieten rapen op het veld. We organiseerden ook elk jaar een bal. Geld verdienen om op kamp te gaan." Het eerste kamp van scouts CASA vond plaats in de abdij van Loppem – 60 kinderen gingen mee.

Na jaren inzet werd het voor Sofie steeds moeilijker om werk en scouts te blijven verzoenen. "Toen ik directrice werd, had ik geen tijd meer voor de scouts. Ik gaf de fakkel door aan Herman Rombaut."

Odysseus

De voorbije decennia verhuisde de scouts veel van locatie. Ook al in de tijd van Sofie. Toenmalig burgemeester Honoré Loones zorgde ervoor dat scouts CASA kon verhuizen naar de vroegere jongensschool – waar nu de gemeenteschool is.

Omzwervingen werden de rode draad in de daaropvolgende jaren. Waardoor de scouts noodgedwongen moesten afspreken aan de kerk of in het sportpark. Iets wat ze trouwens de voorbije jaren ook moesten doen, toen het nieuw scoutslokaal werd gebouwd.

Na heel wat tussenstations kwam de scouts in 1997 terug op hun geboorteplek terecht. In de vroegere lokalen van de Windroos. Terug naar de roots. En dat zorgde ervoor dat de scouts uitgroeide tot de jeugdbeweging die ze nu is met bijna 250 leden.

Na 25 jaar intensief gebruik waren de gebouwen aan de Duinparklaan versleten en een nieuwe verhuis drong zich op. Opnieuw buiten afspreken in weer en wind…

Nu krijgt scouts CASA Oostduinkerke definitief onderdak in een splinternieuw gebouw. Van houten hutten naar een betonnen paleis. Maar ze blijven op plek waar alles ooit begon.

Het vervolg? Dat zal de tijd uitwijzen.