Zien klimmen, doet klimmen

Het ledental van de klimclub stijgt meter voor meter en ze zijn zelfs in 2 gemeentes erkend: De Panne en Koksijde. De lizards promoten klimmen dan ook aan de hele westkust. Met 100 leden en een ijzersterke groepssfeer bouwen ze aan een klimcultuur. Tij-dingen sprak met voorzitter Diederik Denys en klimster Annelien Deconinck over hoogtepunten, dromen en 'plakpootjes'.

Tij-dingen: Hoe is West Coast Lizards in 2015 ontstaan? Een niet-alledaagse naam?

Diederik Denys: "De club ontstond toen de klimzaal in De Panne opende. De eerste klimmers vonden elkaar en al vrij snel werd duidelijk dat een club nodig was om met de gemeente en andere overheden te overleggen. De naam? Er zijn verschillende clubs die 'lizards' in hun naam dragen. Logisch, want het is een elegant dier dat zonder veel moeite klimt over de moeilijkste ondergronden. Voor veel klimmers is dat de ambitie. Hoewel de realiteit soms anders is. (lacht) Het klinkt ook moderner dan 'klimclub x'. We denken ook regionaal."

T-d: Hoeveel leden telt jullie vereniging? Van alle leeftijden?

Diederik: "80 procent van onze leden komt uit de Westkust: De Panne, Veurne, Nieuwpoort en Koksijde. Maar ook van verder zakken mensen af: Alveringem, Middelkerke, Oudenburg en zelfs Jabbeke. Onze club telt een 100-tal leden, een aantal dat tijdens het jaar groeit. We zijn niet gebonden aan een klassiek sportjaar."

Annelien Deconinck: "Die 100 leden kan je opsplitsen in 60 volwassenen en 40 jongeren – dat is de leeftijdsgroep van 8 tot 13 jaar. Jonger lukt niet, want jonge kinderen moet je constant begeleiden. Heel pittig. We hebben een jeugdwerking waarbij 2 groepen van 10 tot 12 kinderen wekelijks worden begeleid. Op klimmen staat trouwens geen maximumleeftijd. In Frankrijk zijn er een paar legendarische klimmers die de 70 al zijn gepasseerd."

Diederik: "Het is een goede sport om lang te blijven doen. De kans op overbelasting is niet groot en je beweegt veel. Het grootste risico op blessures heb je in het begin bij overbelasting van de pezen van je schouders. Of een verstuikte enkel bij het neerkomen. Het is niet nodig om extra krachttraining te doen, je klimt vooral op je beenspieren, je armen en je schouders. Je vingers ook. De grootste investeringen die je moet doen? Tijd voorzien en techniek ontwikkelen."

T-d: Wat is het verschil tussen klimmen en boulderen?

Diederik: "De zaal in De Panne is een zaal voor toprope klimmen en is 12 m hoog. Dat betekent dat er touwen in de zaal hangen. Anders moet je al naar Brugge en Kortrijk en die laatste wordt verbouwd. Dus heb je maar 2 topropezalen in West-Vlaanderen. Er komen wel nieuwe klimzalen bij, maar dat zijn vooral boulderzalen. Daar klim je tot een beperkte hoogte. Op structuren gemaakt uit hout met dikke valmatten onder. Zo kan je zonder touwen klimmen. Dat maakt het gemakkelijker om alleen of in groep te klimmen. Je moet ook geen verplichte opleiding volgen op voorhand, wat bij toprope zo is. Daardoor is boulderen toegankelijker."

T-d: Jullie missie is klimmen promoten aan de Westkust?

Annelien: "Iedereen die zin heeft, is welkom. De Panne is onze uitvalsbasis, maar we trekken geregeld naar andere zalen. Oudenburg, Brugge, Zeebrugge en zelfs Rijsel en Brussel. Daar klommen we in een kerk. Echt tof. Soms spreken de leden onderling af. Maar we doen regelmatig uitstappen met de club. Vlakbij Calais is een rotswand waar we regelmatig klimmen. Het is altijd leuk om iets nieuws te proberen. Alternatieve routes, een nieuwe omgeving, andere klimmers. Fontainebleau, een natuurgebied net onder Parijs, is één van de favorieten."

T-d: Kiezen jullie soms ook een rots uit die helemaal nieuw is? Of die nog nooit beklommen werd?

Diederik: "Nee, dat houdt te veel risico's in. De rotsen waarop we klimmen, zijn 'behaakt'. Dat wil zeggen dat er haken in de rotsen zijn geboord en die worden door de federaties - zowel Vlaams als Waals - onderhouden. Als lid heb je zelfs toegang tot alle massieven in Europa. Ben je op reis in het buitenland? Dan kan je gerust gaan klimmen. Maar het is dus wel belangrijk dat de rotswanden goed onderhouden zijn, zodat er geen haken of brokstukken loskomen."

T-d: Welke klimdisciplines bieden jullie precies aan? Wat zijn de verschillen?

Annelien: "Vooral klimvaardigheidscursussen (KVB). De cursussen die we geven, zijn KVB 1 (toprope) en KVB 2 (voorklimmen). Iedereen die in De Panne klimt, volgde minstens een KVB 1. De KVB 2 is voor mensen die de ambitie hebben om ook buiten te klimmen. Bij toprope hangen de touwen klaar. Bij voorklimmen neem je zelf je touw mee naar boven. En dat is eigenlijk een voorbereiding op het klimmen op rotswanden. Boost your climbing bieden we ook aan. Niet gericht op veiligheid, maar wel op de klimtechnieken zelf. Hoe plaats je je voeten? Hoe positioneer je jezelf op de wand? Hoe klim je optimaal op je benen en niet op je armen?"

Diederik: "1 van de disciplines die we ook aanbieden, is boulderen. In De Panne is dat minder evident, daar kan je maar op een klein stuk boulderen. We doen wel regelmatig uitstappen naar andere zalen. En we organiseren ook elk jaar een boulderweekend in Fontainebleau. Heel wat klimmers nemen dan hun gezin mee, want het ligt in een natuurgebied. Partners die niet klimmen, genieten van de omgeving. Kinderen en zelfs jonge kinderen klimmen op hun niveau op de rotsblokken die daar overal liggen."

T-d: Jullie bieden veel activiteiten aan. Allemaal onder begeleiding?

Diederik: "Het aanbod van de club hangt af van het aantal beschikbare en gediplomeerde trainers. Wij hebben 6 gediplomeerde trainers, initiators noemen wij dat, en 2 à 3 begeleiders. Dat zijn klimmers die al hun technische proef aflegden, maar nog niet gestart zijn met de opleiding zelf. Bovendien moet je ook stage volgen en bewijzen dat je voor een groep kan staan om de regels van de kunst over te brengen. Elk jaar bieden we 6 cursussen KVB 1 aan en 2 cursussen KVB 2. Daarnaast ook Boost your climbing. En dan hebben we nog de uitstappen en de jeugdwerking natuurlijk. Wekelijks in 2 groepen. We moeten rekening houden met de maximumcapaciteit van de zaal: 24 touwen, dus 24 klimmers. Maar eigenlijk is het niet haalbaar om zoveel mensen tegelijk te laten klimmen."

T-d: Welke tips geven jullie beginnende klimmers mee?

Annelien: "Je moet het proberen en zien hoe het gaat. Niet te veel druk op jezelf leggen. Het is geschikt voor alle leeftijden. Last van hoogtevrees? In het begin stimuleren we je om 1 lengte te klimmen zo geleidelijk aan op te bouwen. De meeste klimmers raken na 4 sessies helemaal boven. Je hoogtevrees valt weg omdat je telkens focust op de volgende stap of greep. Pas als je helemaal boven bent, merk je hoe hoog het is."

T-d: Welke infrastructuur mist de Westkust nog voor klimmers?

Diederik: "Een boulderzaal. Daar dromen veel klimmers van. Het is een andere discipline dan toprope. Iets dynamischer en toegankelijker waardoor je nog meer mensen bereikt."

T-d: Je mag 1 rotsmassief of berg verplaatsen naar hier. Welke kies je?

Annelien: "Ik zou Fontainebleau dichter bij ons leggen. De natuur, de rotsen, de camping: de Franse stad heeft het allemaal."

Diederik: "Dat was ook mijn eerste gedacht. Dat zou perfect passen in Koksijde. Of anders gewoon enkele boulderblokken leggen in de duinen."

T-d: Welke ‘lizard-skill’ zou jij als klimmer willen bezitten op hachelijke momenten?

Annelien: "Die 'plakpootjes' lijken mij handig. Bij het klimmen heb je veel kracht nodig in je vingers. En hoe moeilijker de route, hoe moeilijker de grepen. De vermoeidheid weegt na een tijdje ook door. Als je dan kan blijven hangen zonder moeite te doen… ideaal. Pas op, bij toprope kan je onderweg ook even rusten. Val je toch? Dan is het niet de volledige afstand die je opnieuw moet afleggen."

Diederik: "Ik kies ook de 'plakpootjes'. Het meest frustrerende? Een route voor 80 procent afwerken en dan plots blokkeren op 1 bepaalde greep. Op dat moment is een superkracht meer dan welkom. Als je mooi in evenwicht hangt, dan heb je meer mogelijkheden. Wanneer je niet in evenwicht hangt, moet je te veel kracht op 1 of 2 vingers zetten."

T-d: Wat is jullie grootste droom voor de club tegen 2030?

Annelien: " Dat de gezelligheid blijft, dat iedereen gemotiveerd is om door te gaan en dat we elkaar motiveren. Het zou natuurlijk leuk zijn als er een boulderzaal komt. Of een project zoals die kerk in Brussel. Misschien een eigen uitvalsbasis met bv. een bar."

Diederik: "Ik ben er bij vanaf het begin en in die eerste jaren hebben we enorm veel gepresteerd. Gegroeid in activiteiten en aantal leden. Door corona moesten we herbronnen en nadien stapte ik met een paar andere mensen in het bestuur. Mijn droom is dat ik de club kan achterlaten als die goed draait en kan blijven voortbestaan. Dat betekent dat we bij de leden nieuwe vrijwilligers moeten zien te vinden om door te groeien als trainer en in de toekomst als bestuurslid. Ik wil zelf ook zo lang mogelijk kunnen blijven klimmen. . En ik wil dat het tof blijft om met andere mensen te kunnen afspreken. Dat we dat als bestuur kunnen blijven aanbieden."

T-d: Heb je nog een boodschap voor onze lezers?

Diederik: "Typisch voor onze club is dat iedereen elkaar kent. Dat is ook de reden dat veel klimmers aansluiten. Zo kan je terugvallen op andere mensen als dat nodig is. We doen veel uitstappen. En zijn niet alleen gefocust op klimmen. Wandelweekends doen we ook regelmatig: hutten- of bivaktochten. We merken dat de liefde voor het klimmen ook wel een voorliefde voor de bergen betekent. Binnenkort trekken we naar Bouillon, maar de Alpen stonden ook al op ons menu. Klimmen is een ideale sport voor jong en oud. En je kan het lang blijven doen. Het is een sociale sport, je leert veel mensen kennen. Bovendien spreekt klimmen meerdere dimensies aan. Zowel mentaal als fysiek. Je leert omgaan met tegenslagen en frustraties. Je kweekt stressbestendigheid en weerstand."